Mutluluk bir varış değil, bir yolculuktur. - Konfüçyüs
![]() |
Alaçatı' da çok güzel, mutlu, sağlıklı, keyifli tabiri caizse mükemmel bir hayat yaşıyordum dışarıdan bakılınca. Alışıla geldik, basma kalıp cevaplarla yanıtlıyordum sorularını etrafımdakilerin. İçimdeki uyanışı, farkındalığı saklayarak, korumak isteyerek. Gerçeğimi -bana soru sormadan- gören bir kişi ile tüm çıplaklığı ile paylaştım yaşadıklarımı. İşte bu hikayenin diğer baş kahramanı Salca bu şekilde girdi tuvale...
Bazen bir soru bizi kendimize getirir... Beni kendime getiren ve adetten cevap vermeyi bırakmamı sağlayan sorulardan birini, Salca sordu uzun sohbetimizden sonra. ''Peki şimdi nasıl hissediyorsun?'' Salca' nın basit samimi bir sorusu ile tokat yemiş oldum, ama ne tokat!!! Doğum ile başlayan uyanışın bilmem kaçıncı tokadı... Cevabım için düşünmem gerekmişti bir süre -sanırım 80sn kadar- ve sabırla bekledi karşımda... Dedim ki; '' Çok büyük bir yükten kurtulmuşum gibi hissediyorum, ama aynı zamanda yükten kurtulmama rağmen Onun boşluğunun ağırlığı, yaşadıklarımın yorgunluğu ve içimdeki acı beni çok mutsuz ediyor. Kalbimi paramparça, göğsümü ise nefes alamayacak kadar sıkışık hissediyorum.'' bu yanıtım ve kendime dürüstlüğüm beni o kadar değiştirdi ki... Bu gerçekliği hala yaşıyorum, ve her gün 1 damla azalarak geçeceğini biliyorum. Bu süreçte bana destek olan; aileme, arkadaşlarıma, karşıma çıkan yeni yoldaşlara ve eski sevgilime (TO) bana bu yolculuktaki destekleri için teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız.
Yorumlar
Yorum Gönder